«Δήλωση προθέσεων» υπέγραψαν την Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011 στην Αθήνα ο Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Μιχάλης Τιμοσίδης και ο Γερμανός ομόλογος του κ. Stefan Kapferer . Η δήλωση αφορά στη συνεργασία των δύο Υπουργείων σε θέματα Διοίκησης Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων , προμήθειες νοσοκομειακού υλικού, τιμολόγηση φαρμάκων , ελέγχου και πρόληψης ασθενειών, επείγουσας ιατρικής, συνεργασίας σε θέματα ογκολογίας.
Η υλοποίηση συνεργασίας ξεκινά άμεσα, την Πέμπτη 17-02-2011 με την υπογραφή Προγράμματος Συνεργασίας των Νοσοκομείων Ιωαννίνων-Marburg για την κλινική και επιστημονική συνεργασία των Ουρολογικών Κλινικών των δύο νοσοκομείων με τη μετάβαση Ελλήνων γιατρών στη Γερμανία για μετεκπαίδευση και παρακολούθηση επεμβάσεων τον προσεχή Απρίλιο και την επίσκεψη Γερμανών γιατρών στην Ελλάδα για την παράδοση μαθημάτων χειρουργικής, οργάνωσης χειρουργικών επεμβάσεων και θεμάτων διαχείρισης ασθενών.
Επιμέρους ζητήματα αφορούν στην ανταλλαγή πείρας σχετικά με την οργάνωση του συστήματος Δημόσιας Υγείας , την επιδημιολογική επιτήρηση, με ανταλλαγή ενημέρωσης και εκπαίδευσης σε θέματα αντιμικροβιακής αντοχής και ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, τον εμβολιασμό του πληθυσμού συμπεριλαμβανομένης της εμβολιαστικής κάλυψης και συστήματος μητρώου εμβολιασμών.
Η βουλευτής Έβρου του ΠΑΣΟΚ κα. Ελένη Τσιαούση κατέθεσε ερώτηση προς τον Υπουργό Εξωτερικών και τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με θέμα την καθυστέρηση στην υπογραφή της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ΑΜΕΑ από την Ελλάδα.
Στην ερώτησή της η κα. Ε. Τσιαούση επισημαίνει ότι:
«Σήμερα έχει αναδειχθεί η ανάγκη της ολιστικής προσέγγισης της αναπηρίας και της σύνδεσης πολιτικών καταπολέμησης των διακρίσεων και διασφάλισης κοινωνικής προστασίας. Το διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό αναπηρικό κίνημα εργάστηκε με γνώμονα να συνεισφέρει στη διαμόρφωση της νέας αυτής προσέγγισης που έχει στο επίκεντρό της το άτομο, τα δικαιώματά του, τις ανάγκες και τις προσδοκίες του.
Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία προετοιμάζονταν από το 2001. Στις 13 Δεκεμβρίου 2006 ψηφίστηκε ομόφωνα από τη ολομέλεια της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών και στις 30 Μαρτίου 2007 82 κράτη – μέλη του ΟΗΕ, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, προσυπογράφουν τη Σύμβαση. Πρόκειται για μια Σύμβαση που έχει την ίδια αξία με τη Σύμβαση για την Εξάλειψη των Διακρίσεων σε βάρος των Γυναικών (1979), τη Διεθνή Σύμβαση για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων (1966) και τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (1989).
Η νέα Σύμβαση είναι ένα νομικά δεσμευτικό μέσο και ως τέτοιο αναμένεται να αποτελέσει ίσως την πιο σημαντική πρωτοβουλία στην ιστορία της διεθνούς πολιτικής για την αναπηρία. Όπως συμβαίνει γενικά με τις Συμβάσεις, η Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία αναμένεται να ασκήσει καταλυτική επίδραση στις εθνικές νομοθεσίες και πολιτικές για την αναπηρία, προς την κατεύθυνση θέσπισης νομοθεσίας που προστατεύει και προωθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και κατάργησης ή τροποποίησης της νομοθεσίας που παράγει και συντηρεί διακρίσεις σε βάρος των ατόμων με αναπηρία.
Η Σύμβαση αποτελεί την πρώτη επίσημη αναγνώριση της αναπηρίας ως ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επίσης είναι η πρώτη Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που υπογράφεται από τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες ως μία ολότητα. Παράλληλα η σημασία του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου έγκειται στο γεγονός ότι παρέχει τη δυνατότητα σε άτομα ή ομάδες ατόμων να καταγγέλλουν στον Ο.Η.Ε. περιπτώσεις όπου κρατικοί φορείς (συμβαλλόμενα στη σύμβαση μέρη) παραβιάζουν τις διατάξεις της Σύμβασης. Μπορούν να γίνονται καταγγελίες σχετικά με κάθε δικαίωμα που διασφαλίζεται από τη Σύμβαση, αλλά μόνον αφού έχουν εξαντληθεί όλες οι δυνατότητες εσωτερικής προσφυγής, και μόνο σε σχέση με γεγονότα που έχουν συμβεί μετά την έναρξη ισχύος του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου στη συγκεκριμένη χώρα.
Στην εκπνοή του 2010, το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο αναπηρικό κίνημα γιόρτασε μια ιστορική στιγμή, αφού η Ευρωπαϊκή Ένωση επικύρωσε πλέον και επίσημα τη Διεθνή Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία στις 23 Δεκεμβρίου, που συνιστά και την πρώτη επικύρωση Σύμβασης Ανθρώπινων Δικαιωμάτων από διακυβερνητική ομάδα.
Δυστυχώς μια από τις 11 χώρες που δεν έχει επικυρώσει την Σύμβαση και το Προαιρετικό της Πρωτόκολλο είναι και η Ελλάδα. Κάτι που δεν συνάδει με το χαρακτήρα μιας δίκαιης και ευνομούμενης χώρας, που αναγνωρίζει και αποδεικνύει έμπρακτα το σεβασμό στα δικαιώματα όλων των ανθρώπων».
Με την ερώτησή της η κα. Ε. Τσιαούση ρωτάει τους κυρίους Υπουργούς:
